önemsiz vehimler

bir Halil Sezai şarkısı dolandı dilime bu gece..

150 150 Rıfat Fahir İskit

Bir Halil Sezai şarkısı dolandı dilime bu gece..
Çok sövdüm..
Gelmiş geçmiş tüm hayallere..,
Uçsuz bucaksız.. rüyasız..
Ümitsiz hatıralara..

Bostancıda bir meyhanede unuttum gençliğimi..
İspanyol paça pantolon
Kadıköy Reks sineması..
Rıhtımda Arjantin..

Geldi geçiyor işte..
İşte bu yüzden
Çok sövdüm bu gece!!!

bir çocuk bakıştır hep..

150 150 Rıfat Fahir İskit

Bir çocuk bakıştır hep..
Bizi arka bahçede ki dut ağacına götürür..

Bir çocuk bakıştır hep..
Bizi bayram sabahlarına götürür..,

Bir çocuk bakıştır..
Bizi kocaman kocaman yaşlarımızda,

Evlerimize kocaman hüzünler ile götürür..

son günüm..

150 150 Rıfat Fahir İskit

Son günüm..
Son gecem sanki..
Bir gece..
Bir şafağa ihtiyacım var..
Tadımda bir sigara..
Son bir bira..
Gözlerimde batak..
Sözlerimde batak.
Son bir aşk şiirine ihtiyacım var..
Gözlerimde göz..
Ellerimde bir avuca ihtiyacım var..

Söz.. son bir geceye..
Söz.. son bir şiire..

Söz… son bir şafağa ihtiyacım var..

bir akşam vakti vardır İstanbul’un..

150 150 Rıfat Fahir İskit

Bir akşam vakti vardır İstanbul’un..

Mevsim kış,aylardan Şubat..
Koyu mavidir boğaz..
Yağmur vardır ince, ince..
Hüzünlenirsin..

O akşamüzerini çok özlüyorum..

bu günlerde eksik kalıyor her gün

150 150 Rıfat Fahir İskit

Bu günlerde eksik kalıyor her gün

Tamamlamak uğruna..,
Başıboş uykulara yatıyorum..,
Aklımda mısralar..

Başucumda sigara tablası..
Aynada çirkin yüzüm..

Gün zor akşam oluyor

yaşadıkça

150 150 Rıfat Fahir İskit

Yaşadıkça..
Şarkıların, şiirlerin birşeyleri değiştirebileceğini düşünmüştüm hep..
Hiç bir şey değişmedi..
Ve yağmur yine geldi Kazdağı’na..!!

bu gece annemin ellerinden öptüm

150 150 Rıfat Fahir İskit

Bu gece annemin ellerinden öptüm..,
Bu gece cennetin kapısından döndüm..
Bu gece hayatın gözlerinden öptüm..,

Bir küçük ümit peşinden..,
Sevince..,
Bir küçük ümit peşinden.. yaşama..

Küçücük bir hayal uğruna.
Bu gece annemin ellerinden öptüm..

hüzün benim

150 150 Rıfat Fahir İskit

Hüzün benim ..,
Hüzünlü bakmak senin işin..,,

Beklemek benim..,
Rüyalar senin işin..

Kim tutacak ucundan bu hayatın..,
umutlar olmasa..

ne erkendi..

150 150 Rıfat Fahir İskit

Ne erkendi..
Nede geç

Kim bilir hangi kayıp zamanın..
Kayıp gecesi idi..

Hangi sondan önce ,
Ve hangi başlangıçtan sonra…

o kapıdan bir çıkışı vardı..

150 150 Rıfat Fahir İskit

Belli ki geri dönmeyecekti..
Tüm geleceği.. o kapının dışında idi..

Farkında olmaksızın.., karşıya geçti bir taksi çevirdi..

Küçükyalı dedi..
Düşünmeye bile mecali yoktu..
Boş baktı.. boğaza..
Sahil yoluna..

Evin anahtarını ararken buldu kendini
17 numaralı dairenin önünde..,

Sabahlar.. sabahları ..,
Geceler.. geceleri açtı..,
Bir gece aynadaki aksi ile yer değiştirdi..
Sorular cevaplar..
Tekrar., tekrar sorular cevaplar..,

Sonunda kapıda bira kutuları
Tablalarda izmaritler taştığında..

Karar verdi..

Apartman kapılarından.., bıkmıştı
Bahçe kapıları istiyordu..