Önemsiz Vehimler

Hayat o kadar kısa ki..
Akıllılık o kadar ucuz..
Bazı anlar o kadar uzun..,
Mutluluk bir düş..,

Bir yıldız kaydı dersin..
Gözünde bir damla yaş..
Bir rüya gördüm dersin..
Gökyüzünde bir dua..

Hayat o kadar kısa ki..
Rüyalar hayrına..
Delilik o kadar güzel ki..
Mutluluk bir masal..

İşte ne desem, ne yazsam,
Olmuyor..
Sabah oluyor.. Akşam oluyor,

Saat.. Çalışıyor hızla,
Sonsuzu bekliyoruz,
Bilerek.. Bilmeyerek,

Geçiyor.. Gün, gece..
Kimi gün.. neşeli,
Kimi gün hüzünlü..

Yok mehtap turuncu olmuş,
Yok uzayda su varmış..
Hadi be..
Boşversene..

Saat çalışıyor hızla!!!

Hiç istemem entelektüel bir kafa olmayı..

Ben ben gibi olmalıyım..
Bayılırım sabah salaklığıma..,

Ben gibi uzaylı..
Ben gibi yolcu..,
Ben gibi gece..
Ben gibi aşık..,

Sen gibi güzel..
Sen gibi bir rüya..,
Of sarhoşum..

Ben.., ben gibi olmalıyım..

Durmak vardır ya..
Öylece durmak,

Sonra bir yudum almak
Rakıdan…

İyi geldi be…

Sessiz bir gece vardı..

Hümeyra vardı…
Asaf vardı
Veli vardı…
En çok ses Kurtiz’den geliyordu
Berlin’de..
Prova yapıyordu..

İşte o gece en sessiz geceydi!!

Oldum olası
Yağmuru sevmişimdir..

Olamadım ve, fakat.,
Yine de yağmuru seviyorum..

Sen çok yaşa Ferhan Şensoy

Günden geceye geçelim derken..
Kan ter içinde kaldık..

Yine karıştırdık..
Yine.. Düşündük..
Yine içtik..
Yine uyandık..,

Yeni yalanlara..

Aslında herşey aşk içindi..
Herşey… aşkın, içinde idi

Bilemedik..

Her akşam ki hüzün işte

Ne olsun…

Bir tutam sevinç…
Az hüzün gölgesi.,
Bir avuç kelime…

Küçük bir hikaye bu..,
Biraz gece mavisi..,
Biraz sabah ışığı..,

Gel desem inanır mı..
Elleri yüzüme değer mi..?

Bilinmez..

Küçük bir hikaye bu..

Derler ya..
Bir kelimeye bin anlam yüklenir diye…

O kelimeyi nereye koydun..???

Bulamıyorum…

Bazen birkaç renk..,
Bazen yan meyhaneden gelen eski bir şarkı…
Yeterlidir..